واپسین دانه مروارید..

تسبیح نه ولی،

همقدر دانه های گلوبند مادرم ،

مرواری سپید..

او را شمرده ام!!

تا سقف آرزو..
یک آرزوی ناب..
پایان ندارد این..
من می شمارمت..

تا مرگ اینچنین!!

بابا

بابا،

بخند بر بال پروازی که هنوز و همیشه گشودنی است..

بر آسمانی که به پهنای عشق ماست به تو..

بخند بابا..

در من طلوع کن،

من از تو سحر می شوم..

خلأ

چه کسی روی شقیقه ام روییده
که صدای خنده هایش می آلایدم به مرگ؟